Als onderzoekers spreken wij een bepaalde taal. Die taal is niet altijd voor iedereen duidelijk. Als ik het over een artikel heb, dan bedoel ik een wetenschappelijk artikel. Mensen in mijn omgeving doelen met een artikel eerder op een artikel uit de krant. Ik betrap mezelf erop dat ik die artikelen tegenwoordig heb gedegradeerd tot ‘stukjes uit de krant’.
Afgelopen zomer was mijn proefschrift af. Voor mij is duidelijk wat een proefschrift is, maar al snel bleek dat dat niet voor iedereen zo is. Mijn oma (dementerend) dacht dat ik mijn favorieten recepten had gebundeld en dat dat mijn ‘proefschrift’ vormde. Van de inhoud begreep ze niet zo heel veel. Dat was vooral veel tekst en dan ook nog in het Engels. Nee, dat was niet zo interessant. De naam van haar kleindochter op de voorkant maakte wél indruk. Trots als ze was vertelde ze aan iedereen dat haar kleindochter een ‘proefschrift’ had geschreven en als iemand enigszins hapte, dan overhandigde ze die persoon met veel plezier een exemplaar. Zo belandde mijn proefschrift onder andere bij de huisarts die veel interesse bleek te hebben in het onderwerp van mijn proefschrift: het belang van (aandacht voor) de naaste. De huisarts wilde het proefschrift graag hebben.
Ikzelf vind het eigenlijk wel leuk om mijn proefschrift te bekijken op de manier zoals mijn oma dat deed, dus als een soort receptenboek. De implicaties beschreven in het proefschrift vormen dan de recepten. Net als met echte recepten gaan mensen aan de slag met de ideeën en geven er hun eigen twist aan. Het uiteindelijke doel is een zo goed mogelijk resultaat dat bij zoveel mogelijk mensen in de smaak valt. Nog beter zou het zijn als de succesrecepten vervolgens breed gedeeld zullen worden.
Smaakt dit nou naar meer en heb je mijn ‘proefschrift’ nog niet thuis tussen de andere receptenboeken in de boekenkast staan? Laat het mij dan weten, dan stuur ik mijn proefschrift graag toe. Zelf ben ik nu vooral benieuwd of de huisarts van kokkerellen houdt.
Geschreven door Eline Scholten, post-doc onderzoeker
Titel proefschrift: Significance of the significant other
